αινοπλήξ

αἰνοπλὴξ (-ῆγος), ο (Α)

αυτός που προκαλεί τρομερό πλήγμα, που χτυπάει τρομερά

«αἰνοπλὴξ ἔχιδνα» (Νικ. Θηρ. 517).

[ΕΤΥΜΟΛ. < αἰνὸς + -πληξ < πλήττω].